Laatste weken NZ

Halloooo allemaal,

We hadden beloofd om het blog iets beter bij te gaan houden maar dat is helaas niet helemaal gelukt. Dus, waar waren we gebleven..

Wellington. Floor en ik namen het openbaar vervoer naar Wellington omdat de kiwi bus eerst nog een nacht in river valley zou blijven waar behalve dure activiteiten niets te beleven was. We bleven 3 dagen in Wellington, de hoofdstad van NZ, wat ook onze laatste stop op het noordereiland was. Wellington is echt een heel leuk stadje en net als elke stad in NZ vrij klein. We zijn er uit geweest met een groep van ongeveer 10 meisjes, Floor is met de cable car naar de botanische tuin geweest (Chloe had iets in haar oog en kon niet mee, ja raar verhaal), we zijn hebben mount victoria beklommen voor een prachtig uitzicht en zijn naar het museum geweest. De meeste museums zijn nogal saai maar dit was een museum over aardbevingen etc. (extreme forces) en de maori geschiedenis. Het was echt een super vet museum! Heel modern, je kunt het vergelijken met nemo.

Na Wellington kon eindelijk ons 'avontuur' op het zuidereiland beginnen. We hadden al zoveel gehoord over het zuidereiland. Het zou er heel mooi maar helaas wel heel koud zijn. De komende week zijn we langs de westkust door het zuidereiland gereisd, eindigend in Queenstown.

Kaiteriteri. Dit ligt aan het strand dichtbij het abel tasman national parc. Dit schijnt heel mooi te zijn en hier is ook een hele populaire hike, maar helaas hadden we geen tijd om naar het national parc te gaan. Gelukkig was het bij het hostel ook heel mooi.

Westport. Een klein dorpje dichtbij de zee. Voordat we daar aankwamen stopten we bij Lake Nelson, waar de foto van facebook/instagram is gemaakt waar we in het meer springen. Er waren alleen twee probleempjes: het was ijskoud en het krioelde van de alen onder de pier. En alen staan voor ons ongeveer gelijk aan spinnen. En dan bedoelen we vogelspinnen. We zijn nog nooit zo snel teruggezwommen naar de kant. Maar het zijn wel coole fotos geworden. 's Avonds zijn we met de hele bus, bier, marshmallows en chocola naar het strand gereden in Westport en hebben we een kampvuur gemaakt. Die avond wilden we met een groep 'even wat gaan drinken want er is toch niks te doen in Westport', maar er was iets met een professioneel rugby team die net het seizoen had verloren en heel veel gratis bier voor iedereen... hehe en Floor moest om 6:00u op om te gaan surfen, wat wel super leuk was en goed tegen een kater! Chloe kon ietsje later opstaan voor een wandeling over de rotsen langs de kust waar een zeehonden kolonie was met jonge zeehondjes.

Franz Jozef. Dit is een schattig bergdorpje dichtbij de franz josef glacier. Vanuit het hostel hadden we een heel mooi uitzicht op de bergtoppen bedekt met sneeuw. Veel mensen gingen de glacier op met de helikopter maar wij en een paar anderen hadden niet zo'n zin om 300$ te betalen om rond te wandelen op een stuk ijs, dus wandelden we naar de onderkant van de gletsjer en hebben we hem ook kunnen zien. Het was wel een lange hike en het regende de hele dag dus dat was iets minder. We zaten in Franz Josef trouwens in het glowworms hostel wat een super goed hostel was. Gratis avondeten, ontbijt, wifi, naar nederland bellen etc. etc. En we werden gratis met een limousine naar een kroeg gebracht! Was heel grappig. Vooral omdat we onze pyjamabroek al aanhadden en teenslippers droegen.

Wanaka. Voordat we in Wanaka aankwamen kwamen we langs een meer met spiegelreflectie waar mount Cook in gereflecteerd was (hier heeft Chloe de foto voor Jimmys verjaardagskaart gemaakt!), langs de fox glacier en lake Haweka (als ik het goed heb). Dit meer was voor ons het mooiste meer van Nieuw Zeeland (en eigenlijk ook wat we ooit hebben gezien). Het was zo mooi dat we eigenlijk maar een paar foto's gemaakt hebben en de rest van de tijd alleen uit het raam hebben gestaard. Ook lake Wanaka was heel mooi. We hebben er met de bus een picknick gehouden tijdens de zonsondergang.

Queenstown. Eindelijk zouden we naar Queenstown gaan, adrenaline capital of the world. We bleven hier 4 nachten en na de milford track ook nog eens 4 nachten. Queenstown is echt een super leuke stad. Weer vrij klein en heel gezellig en aan de rand van een meer met bergen aan de andere kant van het meer. We hebben hier de nevis bungy gedaan. Dit is de hoogste bungy jump van nieuw zeeland: 134m. Waarschijnlijk hebben jullie de filmpjes al gezien op facebook. En even ter vergelijking: de andere bungys waren gemiddeld 45m. Van te voren waren we echt heel zenuwachtig maar als je eenmaal springt is het niet eng meer en ben je heel blij dat je het gedaan hebt. Verder zijn we een paar keer uitgegaan in Queenstown en moeten we helaas afscheid nemen van ons vast groepje van 9 (7 meisjes en 2 jongens, we noemden ons the unit omdat een van onze kamers zo heette) de meesten weer verder gingen naar de volgende plek en wij in Queenstown bleven. Ook in Queenstown hadden we een super leuk hostel (Nomads) met sauna, bioscoopruimte met zitzakken, gratis avondeten etc.

Milford track. Dit was ..... een ervaring, laten we het zo noemen. Met een boot werd je naar het startpunt van de hike gebracht in de middle of nowhere met 40 mensen: asjeblieft, veel plezier ermee, in de stromende regen. Daar stonden we dan in onze regenjas. We keken elkaar aan van waar zijn we nu toch weer aan begonnen. We zouden 4 dagen door de regen en de sneeuw moeten lopen met regenbroek en regenjas en een rugzak van 55 en 65L. De track liep door het regenwoud, wetland en een bergtop. Het regent er het overgrote deel van het jaar en op de bergtoppen is dit sneeuw. In totaal was het 55km. Dit lijkt niet veel maar omdat het een bergwandeling was met veel stijgen en dalen en omdat je de eerste dag maar 1 uurtje loopt om je voor te bereiden op de komende 3 dagen is het meer dan het lijkt. Zoals gezegd kwamen we op dag 1 na 1u aan bij de eerste hut waar we kennis gemaakt hebben met de groep. De 3 dagen erna waren erg zwaar omdat het de hele dag regende. Zolang je loopt heb je het warm maar als je 5 minuten stopt wordt het ontzettend koud zonder winterjas. De tweede nacht sliepen we vrij hoog boven de zeespiegel. In de slaaphutten is geen licht of verwarming. Alleen in de hut waar iedereen samenkomt is een open haard. Het was ontzettend koud dus veel slaap krijg je niet. De derde dag was het zwaarst. We klommen naar 1100m hoogte waar een sterke wind was en het sneeuwde. Nog steeds zonder winterjas en met doorweekte, dunne handschoenen. Toen hadden we het echt heel zwaar. We keken elkaar op een gegeven moment aan en konden niet meer stoppen met lachen omdat we echt niet snapten waar we aan begonnen waren. Gelukkig zaten we na ongeveer 3 uurtjes weer op een redelijke hoogte en dit is ook waar de watervallen begonnen. We hebben erg veel enorme watervallen gezien die uitkomen in helderblauwe rivieren. Vooral de sutherland fall (de hoogste van NZ en op 5 na hoogste van de wereld) met een hoogte van 580m was heel mooi om te zien. De foto's zijn helaas mislukt door alle spetters op de lens. De laatste dag hadden we het helemaal gehad en zijn we kei hard doorgelopen naar de finish. We hadden maar een korte pauze genomen waardoor we al na 5 uur wandelen bij het eindpunt aankwamen. We waren zo blij dat we klaar waren!! Maar, zoals je al enigszins op facebook kunt zien, door de natuur was het 100% de moeite waard.

Terug in Queenstown regende het elke dag dus hebben we veel films gekeken, fudge gemaakt, souvenirs gekocht, nog een keer uitgegaan...niks bijzonders.

De laatste dagen in NZ. Toen we uit Queenstown vertrokken waren onze laatste drie dagen in NZ aangebroken. Van Queenstown reden we via lake tekapo naar Christchurch in 2 dagen tijd. Onderweg was de natuur, vooral helderblauwe meren met bergtoppen bedekt met sneeuw, heel mooi. Christchurch was ooit een mooie stad maar is op 22 februari 2011 (jep, uitgerekend op deze datum) voor een groot deel weggeveegd door een aardbeving. Op dit moment zijn ze hard bezig om alles weer op te bouwen. Het centrum met alle winkels is verplaatst in containers, wat ook heel apart was om te zien. Wel hebben ze veel kleurrijke kunstwerken geplaatst om Christchurch wat meer kleur te geven. Het was dus zeker de moeite waard om hier geweest te zijn. Verder gingen we hier nog naar een tour door een museum over onder andere maori en de verre geschiedenis van NZ. Een van de laatste nachten in NZ vroegen mensen die bij ons op de kamer sliepen en die we die dag hadden leren kennen of we mee uit gingen. Eerst waren we vastberaden om niet uit te gaan en een paar uur later stonden we met z'n tweeën op het podium van een karaoke bar heel hard hit me baby one more time te zingen voor een volle kroeg. Toch weer een goede afsluiting voor NZ!

En nu, op naar Bangkok!